Lato

DZIĘKUJĘ DZIEWCZYNY bardzo , bardzo za ciepłe słowa otuchy. Pech mam nadzieję już mnie ominie i nadejdą tylko miłe i radosne dni. Okazało się wczoraj, że internet dochodzi, tylko mój ruter jest beeeeeeeee, kompletnie się zresetował. Czas na nowy.

Nareszcie mamy prawdziwe lato. !!!

Uwielbiam taką pogodę i chociaż jest duszno i upalnie to nareszcie mogę wygrzać swoje stare kości.
Kocham słońce! Właśnie wróciłam z Miśkiem ze spaceru, od rana gorąc ale naprawdę wolę taką pogodę niż, wiatr, deszcz, śnieg i inne mrozy, brrr.
 W ogrodzie przy pieleniu wytrzymuję dwie godziny /tłuszczyk się wytapia/, potem letni prysznic i jestem jak nowo narodzona, naładowana energią słoneczną.
W domku zamykam wszystkie okna, opuszczam rolety tam gdzie słońce zagląda do okien i jest miły chłodek.
Kocham lato !!!!

Podczas spacerów korzystam z darów natury. Nie mogę oprzeć się pokusie aby nie zerwać polnych kwiatów. Są piękne, maki, chabry, rumianki. I targam je do domu jakbym w ogrodzie miała mało kwiatów. Ale to takie florystyczne zboczenie. Kwiaty mnie urzekają i uwielbiam  mieć je w domu.
Ale kiedy zaczynają więdnąć, sypią się , brudzą , w duchu mówię do siebie , że to już ostatni raz, że więcej nie będę znosiła badyli do domu, bo tylko ciągłe sprzątanie i bałagan po nich. Po czym na kolejnym spacerze główki maków wołają do mnie weź mnie, zerwij mnie , i ulegam pokusie.
Z podróży też przywożę kwiaty. Latam po rabatach, parkach i co tu dużo mówić brzydko łamię i targam , aby wpakować do walizki i przywieźć do domku. Chociaż takie same rośliny można u nas kupić, ale nie , te są inne, mają potem wartość sentymentalną. Wielu kwiatom nie udaje się przetrwać trudów podróży albo nie mogą przystosować się do nowych warunków, i giną, ale mam takie zboczenie i robię to zawsze dokąd pojadę.  Do tego wszelkie zbieractwo typu muszelki, kamyczki, jakieś wodorosty. Oczywiście z ostatniego wyjazdu przywiozłam gałązki oleandra, bo lubię bardzo te roślinki i mam kilka okazów, dodatkowy nie zaszkodzi. Tym bardziej, że wypuszcza korzonki hurrrraa ! Muszę kiedyś napisać o moim zbiorach, nie jest tego wiele, bo z biegiem czasu niszczeją. Ale takie ciekawostki jak mandarynka z wyspy, na której uwięziony był Napoleon, albo z miasta Petra,wykutego w skałach, kamienie i piasek. Och rozmarzyłam się w dawnych dziejach i swoich podróżach, a przecież miałam pokazać zupełnie coś innego. Powrót na ziemię ...
 

Po przyjeździe z urlopu ostro zabrałam się za porządki, przemeblowania. Pełna energii walczyłam z kurzem i meblami.

Na pierwszy ogień poszedł wieszaczek i świecznik, który kiedyś kupiłam u Gosi w Redecor. Nareszcie go powiesiłam u sufitu. Dziury wywiercił mój brat i nieźle się przy tym namęczył, ponieważ trafiał na coś czego nie można było przewiercić. W efekcie mam cztery otwory w suficie zamiast jednego, ha ha ha.

 

Wieszaczek powiesiłam nad stołem w kuchni. Mogę powiesić na nim np. serwetki, może nawet sztućce, wtedy szybciej nakryję do stołu. Będzie pod ręką. Plus jest tego taki, że bez problemu wycieram stół, bez przestawiania, przesuwania wszystkiego co na nim stoi.
I ładna dekoracja powstała.

 

Zobaczcie , wydaje mi się , że fajnie wkomponował się w tę cegłę.

 

 

 

 

 

 

 

 

 Świecznik można powiesić na tasiemkach czy sznurkach. Ja powiesiłam na kupionych łańcuszkach. Ten sposób wydał mi się trwalszy i pasujący do każdej ozdoby świecznika. A mając dłuższy łańcuszek i przypinając haczyki mogę też wieszać na różnych wysokościach.

 

 Za chwilkę kończę obiad, kładę małego do łóżeczka i do ogrodu. Dzisiaj tylko na pół godziny, dłużej chyba nie dam rady. A potem zaczynam pracę nad domowymi przetworami z truskawek. Pięknie obrodziły w tym roku. Słoneczko i podlewanie świetnie im służy.

Pozdrawiam więc i do miłego.

 

Ali