Urodzinki, szkoła ...

 

 

 

 

Tak naprawdę to nie wiem od czego dzisiaj zacząć i o czym ma być ten post.

 

Pisałam Wam ostatnio dużo o moich przygotowaniach do imprezy urodzinowej mojego M. , więc myślę , że krótka relacja należy się Wam , bo wspierałyście mnie bardzo .

 

Skończyły się też wakacje i moje dziecię wstąpiło w szeregi pierwszoklasistów. Więc ja matka przeżywam bardzo i myślę tylko o jednym, jak sobie poradzi, bo przecież każda matka chciałaby mieć najmądrzejsze dziecko , z którym nie ma żadnych problemów. Niestety często jest inaczej i musimy się borykać z wieloma problemami.  Jestem jednak pełna wiary i postaram się pomóc mojemu dziecku w pokonywaniu jej drogi życiowej.

Brr , zrobiło się za poważnie, ale będzie dobrze,

jestem ciekawa relacji , z pierwszego dnia w szkole.

 

Wrzucam kilka zdjęć urodzinowych.

Imprezka odbywała się najpierw na niedużym statku. Pogoda dopisała , bo dwie godziny cudownie świeciło słońce, nie było wiatru więc na górnym pokładzie było cudownie. Niestety nie zrobiłam zdjęć, w ferworze zabawiania gości. Ale kuzyn robił i będą , uf. Potem kolejne dwie godziny spędziliśmy pod pokładem, ponieważ zaczęło padać. Jednak miejsca było dość aby smacznie zjeść, pośpiewać, potańczyć.

Potem przenieśliśmy się do klimatycznej tawerny i hulankom nie było końca, ha ha ha.

Był oczywiście pokaz zdjęć,/ mąż był w niemałym szoku, skąd wygrzebałam niektóre zdjęcia/ które mąż opowiadał rozpoznając siebie i innych.

Tak jak spodziewałam się ,ludzie widząc siebie śmiali się  nieziemsko a nawet czasami nie poznawali siebie.

 

Projekt papierowy już na samym początku wzbudził zainteresowanie.

 

Było zabawnie i klimatycznie. Mam nadzieję, że goście będą miło wspominać to spotkanie, a za kolejne 10 lat będą mogli obejrzeć siebie na zdjęciach z tej imprezki !

I zdjęcie z wczorajszego rozpoczęcia roku szkolnego.

Spotkanie w klasie.

 

 

 

Koniec wakacji, koniec też póki co słonecznej pogody.

U mnie dzisiaj pogoda jesienna, zimno i mokro,  więc wielkimi krokami wkraczamy w chłody, brrrrrr, jak ja nie lubię zimy. Ale smęcę, wiem , chyba powinnam się już pożegnać i zabrać się za jakąś pożyteczną robotę.

 

Życzę ciepełka.

 

Ali